Etika Profesional dan Nilai Pengdeklamator

Saya tertarik dengan artikel yang dimuatkan dalam Mingguan Malaysia bertarikh 29 Mac 2009 tentang nilai seorang deklamator yang dicoretkan oleh saudara Salman Sulaiman.Dalam artikel beliau menerangkan betapa keciknya bayaran yang diterima oleh pengdeklamator yang memberikan persembahan kepada audience.Beliau juga mencadangkan bayaran sekali membaca puisi ialah RM 500.Baiklah saya ingin memberikan secara perbandingan seingat saya yang mana diJabatan Keselamatan dahulu saya sering memberikan ceramah diJKR dan juga diINTAN, kadar yang saya terima ialah RM 100( satu ratus ringgit )sejam,dimana kelulusan saya ialah mempunyai ijazah pertama kelas atas ditahun 1978, memilik Diploma Pentadbiran Awam dan Diplomatik dan ijazah sarjana dari universiti tempatan (sebab ketika itu ,saya belum keluar negara untuk ijazah ketiga saya).Paling lama saya berceramah ialah dua jam, jadi saya dibayar RM 200 bagi satu ceramah.Saya rasa memadai dengan profesion saya yang mempunyai kriteria-kreteria berikut iaitu :-

1.Ilmu Pengetahuan- bagi menjawat jawatan PTD ,saya kena ada ilmu untuk melaksanakan kerja-kerja saya yang bersifat knowing-how dan teorinya.

2.Latihan intensif dan berterusan-sebagai seorang PTD saya kena berkurus secara berterusan seperti protokol,ilmu pensenjataan (kalau bidang keselamatan),komputer bahasa asing dan lain-lain.

3.Perkhidmatan penting kepada masyarakat iaitu kalau PTD adalah perkhidmatan disektor dalam negara,luar negara dan keselamatan.Ini dapat dirujuk kepada dimana pegawai itu berkhidmat.

4.Badan profesional-menjadi ahli kepada badan perkhidmatan masing-masing. jadi kami menjadi ahli PPTD.

Berdasarkan kepada kretria-kreteria inilah kita dapat mengukur sejauh manakah prestasi kita dan nilai yang boleh kita letak pada kerja-kerja kita.Kalau kita menjadi juara Sayembara Deklamasi Puisi Hari Kebangsaan Peringkat Kebangsaan, apakah kayupengukur kepada kejohanan tersebut atau kami panggil benchmark .Sebagai seorang yang bergiat dalam seni termasuk puisi seperti sepupu saya Badaruddin M.Z. yang menghasilkan puisi dan menghasilkan antologi puisi dan juga memenangi anugerah puisi peringkat kebangsaan beberapa kali kalau menyampaikan puisihanya berapa ringgit saja yang dia dapat.Disamping itu kami yang pernah membacakan puisi diTaman Ismail Mazuki,Jakarta tidak meminta ganjaran pun dan saya sendiri membaca puisi Jepun,haiku bersama ibu ,diTokyo International College tidak meminta bayaran walau ibu seorang profesional dalam bidang kesenian ,macam seniman negara kita diMalaysia.Begitu juga diceramah-ceramah seni dan budaya diNew York, kawan-kawan saya secara sukarela membacakan puisi mereka dan kadang-kadang meminta pantun-pantun saya yang dibuat secara sepontan untuk dibacakan .Begitu jugalah saudara Teo Wei Seng yang puisinya dibacakan dihadapan audience dan Timbalan Perdana Menteri, saya percaya tidak meletakan harga bagi satu pembacaan puisinya.Pelatih hafiz Al-Quran diBeserah,Kuantan akan secara sukarela datang kerumah orang yang meminta tahlil dan doa selamat tidak menolak untuk datang dan tiada habuan wang ringgit.Kegiatan seni kalau diukur dengan wang ringgit hendaklah setimpal dengan etika profesional bidang itu sendiri.Pertanyaan kepada isu ini adakah kita orang seni terutama pengdeklamator sudah bersedia dengan segala kreteria seperti pengalaman,ilmu,dedikasi,personaliti dan persatuan apa yang kita ada.Jawapannya ditangan anda semua dan ukurlah baju dibadan sendiri.

Iklas dari Dr Aminudin